Prvi radovi na čuvenom Starom mostu u Mostaru započeli su na današnji dan, 24. oktobra 1557. godine, piše bh. novinska agencija Patria (NAP).
Prema zapisima iz tog vremena, za gradnju je bilo potrebno 456 kamenih blokova i 300.000 akči (tadašnji novac Osmanlijskog carstva). Most je sagrađen od kamena „tenelija“, koji je vjerovatno dobijen iz kamenoloma koji je bio smještenog oko pet kilometara južno od grada.
Stari most je most preko rijeke Neretve u centru grada Mostara, koji je spojio lijevu i desnu stranu Neretve, i u prvi momenat nije imao nikakvu drugu ulogu. No, petsto godina kasnije, on ne samo da je postao simbol grada Mostara i Hercegovine, već je nakon obnove 2004. uvršten na popis svjetske kulturne baštine UNESCO-a.
Projekt mosta je bio dat mimaru Hajrudinu, istanbulskom arhitekti i učeniku čuvenog mimara Sinana. Prema legendi, Hajrudin je pobjegao iz Mostara dan prije no što su podizane skele, iz straha od Sulejmana Veličanstvenog, koji je prijetio da bi Hajrudin bio osuđen na smrt ako bi se luk mosta ikad raspao.
Međutim, prema drugim izvorima nema podatka da je Hajrudin ikad i vidio svoj most. Umjesto Hajrudina, izvođač gradnje mosta bio je lokalni čovjek, Mehmed Karađoz.
Radnici koji su gradili most uglavnom su bili iz okoline Dubrovnika i iz kadiluka Popovo, koji su bili poznati tesari i kamenoresci. Njegova gradnja završena je devet godina kasnije, 1566. godine.
Tokom agresije na BiH (1992. – 1995.), Stari most su prvo oštetile srpske snage a u novembru su ga pripadnici HVO-a u potpunosti srušili. Ponovo je obnovljen 2004. godine, piše NAP