RIM – Stari Rimljani su napravili cement sastavljen od vulkanskog pijeska i kamena, koji je jači od današnjih betonskih blokova, što im je omogućilo da stvore građevine koje “stoje” i nakon 2.000 godina!
Istraživači su, prateći uputstva rimskog arhitekte Vitruviusa iz 30. godine prije nove ere, napravili materijal koji se pokazao neuporedivo otpornijim od moderne gradnje.
“Recept” se sastoji od vulkanskog pijeska, koji, u kombinacijom sa kamenom, čvrsto drži i štiti građevine.
Istraživanje, koje je vodila vulkanolog Meri Džekson sa Univerziteta Berkli, pokazuje da je mješavina koju su pri gradnji koristili Rimljani bila i neuporedivo manje opasna za prirodnu okolinu.
Istraživači su napravili istu mješavina za gradnju kao što je bila Vitruviusova, ostavili je da se stvrdne 180 dana, i nakon toga je pregledali rentgenom.
Otkrili su da se stvorio tvrdi kristal minerala koji sprečava pojavu mikroskopskih pukotina – glavnog uzroka propadanja modernog betona izrađenog od cementa!
Rim je smješten između dva vulkanska područja – Brda Alban na jugu i Monti Sabatini na sjeveru.
Stari rimski građevinari eksperimentisali su sa više vrsta vulkanskog pepela prije nego su našli optimalni sastojak za gradnju.
Odlučili su se za kombinaciju crvenog i crnog vulkanskog pijeska iz pepela Pozolane Rose, na Brdu Alban.
U vrijeme prvog rimskog cara Avgusta, savršeni materijal za gradnju bio je izuzetno važan, jer je taj car započeo tradiciju gradnje spomenika i obnove građevina, od kojih su se neke održale do danas.