U Atlantskom okeanu otkrivena su mjesta, takozvane mrtve zone, u kojima gotovo da nema kiseonika u vodi.
Te zone je prvi primijetio tim njemačkih i kanadskih morskih biologa.
Slične “mrtve zone” u moru otkrivane su i prije, ali razlika je u tome što su otkrivane blizu istočne i južne obale SAD te u Baltičkom moru. Ovo je prvi put da su otkrivene na otvorenom okeanu.
Riječ je zonama u kojima gotovo da i nema kiseonika u vodi i koje imaju i do 100 kvadratnih kilometara površine, pojašnjavaju naučnici u studiji objavljenoj u naučnom časopisu “Biogeosciences”. Te mrlje na okeanu su u konstantnom pokretu i mijenjaju se s godišnjim dobima.
Jedna od najvećih otkrivenih formira se svake godine u Meksičkom zalivu. Proces koji pokreće njihovo formiranje uključuje bogatstvo nutrijenata i mikroba koji se nađu na istom području u isto vrijeme. Riječ je o cikličkom procesu, u kojem su nutrijenti hrana za alge, koje onda pojedu mikroorganizmi.
Taj proces proizvodi otpad, kojeg onda konzumiraju drugi mikrobi, a čitav navedeni proces zapravo troši puno kiseonika, na taj način kreirajući “džepove” bez kiseonika u okeanu, prenosi Dnevnik.hr.
Naučnici su otkrili da se te “mrtve zone” u “maskiraju” kao vrtlozi vidljivi iz vazduha. Njihov intenzitet zavisi o brzini tog vrtloga, hemijskoj koncentraciji, vremenskim uslovima te rotaciji Zemlje.
Naučnike isto tako brine da postojanje “mrtvih zona”, čak i u centru Atlantika, može uticati na ljude koji žive na kopnu, najviše na Kape Verdeu, jer bi mogle izazvati pomor ribe, koja je jedan od glavnih izvora hrane za to stanovništvo.