Konačni tekst Rezolucije o Srebrenici usaglašen je jučer, a u odnosu na provobitni tekst on će sadržati i dva amandmana.
Generalna skupština UN-a će raspravljati o rezoluciji 23. maja, a sama rezolucija se neće puno suštinski razlikovati u odnosu na prvobitnu.
Uz određene izmjene implementirani su amandmani Crne Gore koji pomažu ovoj rezoluciji, ali na ovaj način se šalju i dobrosusjedske poruke.
Prvi amandman glasi “ponavljajući da je krivica za zločin genocida individualizovana, te se ne može pripisati bilo kojoj etničkoj, vjerskoj ili drugoj grupi ili zajednici u cjelini”, a drugi navodi da se “potvrđuje nepovredivost opšteg okvirnog sporazuma za mir u Bosni i Hercegovini u svim njegovim odredbama”.
Nakon dorade amandmana Crne Gore, jasno je naglašeno da je riječ o individualnoj krivičnoj odgovornosti na genocid. Sama Konvencija o genocidu i međunarodno pravo su jasni po tom pitanju da je riječ o individualnoj odgovornosti, ali dodatna potvrda je dobra baš zbog onih koji su tvrdili da se rezolucijom želi srpskom narodu staviti etiketa „genocidnog“.
Umjesto dijela drugog amandmana gdje se pozivalo na “koegzistenciju u oba entiteta Bosne i Hercegovine“ navodi se da se „poziva na jedinstvo u različitosti u Bosni i Hercegovini”, što je svakako pozitivno jer se temelji na evropskim vrijednostima.
Njemačka i Ruanda su predložile ovu rezoluciju, a kompletna lista kosponzora izgleda ovako: Sjedinjene Američke Države, Ujedinjeno Kraljevstvo, Francuska, Njemačka, Turska, Kanada, Švedska, Danska, Albanija, Austrija, Bangladeš, Belgija, BiH, Bugarska, Čile, Hrvatska, Estonija, Finska, Irska, Italija, Jordan, Lihtenštajn, Litvanija, Luksemburg, Malezija, Nizozemska, Novi Zeland, Sjeverna Makedonija, Poljska, Ruanda, Slovenija i Vanuatu.