Istorijat “zbijanja šala” 1. aprila nije sasvim poznat. Mnogi vjeruju da se ovaj svojevrsni “narodni praznik” pojavio krajem Srednjeg vijeka u Evropi kao “Dan svih luda”, koji je bio opštenarodno veselje.
Englezi misle da je Dan šale preuzet sa Istoka i 1. april zovu “Danom svih glupaka”.
Finci taj dan povezuju sa proljetnim podučavanjem djece o privrednim radovima, a slično je i u Švicarskoj.
Postoje mišljenja da korijeni tog “praznika” dosežu do starog Rima, poznatog i po tome što su tamošnji žitelji umjeli da se dobro zabavljaju, smišljajući različite šale.
Mnogi misle da se taj običaj pojavio u 16. vijeku u Francuskoj, oko 1564. godine, a za onog ko je nasamaren imali su običaj da kažu da je dobio “aprilsku ribu”.
U holandskom Ajndhovenu održava se svojevrsna tradicija nasamarivanja 1. aprila – novine se utrkuju da objave “ekskluzivne” vijesti, kao na primjer o dolasku nekih svjetskih državnika u taj grad, o bolestima, o eksperimentima u atomistici…
Nijemci 1. april smatraju danom kada se lako osjete nesrećnim, a svoje loše osjećanje manje vezuju za nasamarivanje, a više za predanje da se 1. aprila rodio apostol Juda, Hristov izdajnik – navode mediji.
Običaj zbijanja prvoaprilskih šala nije zaobišao ni balkanske prostore, pa se često u medijima moglo naći ponešto što bi “iznenadilo” čitaoce.
Jedna od prvoaprilskih šala objavljena je 1964. godine u Politici ekspres, a odnosila se na to da legendarni fudbaler Crveze zvezde Dragoslav Šekularac “prelazi” u Partizan!
Muzej šala u San Dijegu objavio je spisak deset najboljih prvoaprilskih šala u anglosaksonskoj štampi, a jedna od najsmješnijih, takođe, ima veze sa politikom.
Ta šala odnosi se na američki državni radio, koji je 1992. godine najavio novu kandidaturu Richarda Nixona za predsjedničke izbore, pod motom: “Nisam učinio ništa loše i neću to ponoviti”!