Neki naučnici vjeruju da su na Zemlju već stigli signali inteligentnih civilizacija, a razni naučni i specijalizovani portali ukazuju na mogućnost da su već otkrivene planete na kojima je život moguć, poput “Keplera 186f”.
Tako Hontas Farmer, američki naučnik iz Čikaga, profesor na tamošnjem univerzitetu, smatra da je velika vjerovatnoća da na toj planeti žive tehnološki razvijeni vanzemaljci.
U procentima ta vjerovatnoća iznosi više od 50 posto – smatra Farmer.
“Kepler 186f” je nedavno otkrivena ekstrasolarna planeta najsličnija Zemlji, a udaljena je oko 500 svjetlosnih godina i nalazi se u sistemu “Kepler 186”.
Prema njegovoj ocjeni, moguće je da je naučni institut SETI, koji se bavi potragom za vanzemaljskim životom, već zabilježio satelitske signale iz svemira.
Programa SETI je usmjerio svoje teleskope prema sistemu “Kepler 186”, koji se prema dosadašnjim saznanjima sastoji od “crvenog patuljka” /Sunca/ i pet planeta.
Na snimci koju je “SETI lajv” nedavno zabilježio američki fizičar otkrio je uzorke koje SETI naziva “vodopad”.
“Vodopad” je metoda razvrstavanja signala koji bi mogli biti vanzemaljskog porijekla – od šuma elektromagnetske interferencije i radioFrekvencijske interFerencije (RfI/EMI), kakav mogu da stvore munje ili međudjelovanje brojnih komunikacinih izvora na Zemlji.
Naučnici smatraju da bi vanzemaljci trebali biti ograničeni istim zakonima fizike kao i Zemljani, što znači da bi, najvjerovatnije, koristili slične frekvencije kakve se koriste i na našoj planeti u satelitskoj komunikaciji.
Postavlja se pitanje kako razlikovati vanzemaljske od zemaljskih signala?
Signal sa “Keplera-186F” trebao bi biti jako slab. Izgledao bi gotovo kao statički signal – smatraju naučnici.
Ako u sistemu “Kepler-186” postoje vanzemaljci sa tehnologijom razvijenom poput naše ili još razvijenijom, na ZemLJu bi trebale doći “tačkice nanizane u vertikalne crte”.
Neki naučni krugovi smatraju da bi, eventualno, postojanje vanzemaljskog života u sistemu “Kepler 186” najbolje bilo provjeriti programom “Terestrial planet finder” koji je NASA počela da planira 2002, ali ga je, u međuvremnu, obustavila.
Da je razvijen, mogao bi da analizira sastav atmosfere planete “Kepler-186F”. Tim programom, vjerovatnoća da postoji život u novom sistemu, ili da ga nema, mogla bi se izraziti sa 70 do 80 odsto u procentima.
Najjčešće pitanje laika glasi: zašto nas neka napredna civilizacija iz svemira nije kontaktirala?
Odgovor je, sa naučnog stanovišta, jasan: zbog protoka vremena, odnosno sporog putovanja signala.
Čak i kada bi odlučili da uspostave kontakt, njihovim signalima usmjerenima prema Zemlji trebalo bi 500 godina da stignu do nas (u skladu sa tehnologijom koju poznaju Zemljani).